Find us on social media
Հա՛, Ադամ քեռին մեկին ծեծել Է...
Կրակոց լսվեց։ Միստր Ըըը-ն ընկավ։
Նա իր ձեռքերի վրա` ճերմակ սավանի մեջ փաթաթված տանում էր այն ամենն, ինչ մնացել էր փոքրիկ Մուհամմեդ Դինից։
-Մի՛ վախեցեք,- ասաց շունը,- ես չար չեմ: Ընդհակառակը: Միայն շատ տխուր եմ, որովհետև կույր եմ:
Ամեն բան աշխարհում իր վերջ ունի: Եվ պետք է ասել, որ հողմաղացների ժամանակն էլ անցել է և երբեք այլևս ետ չի դառնա:
Հարոլդ Մաքմիլան (1894 -1986թթ,). անգլիացի քաղաքական գործիչ
Խելացի մարդը բոլոր սխալները չէ, որ ինքը կանի: Նա հնարավորություն կտա նաև ուրիշներին…
Այս ճանապարհը տանում էր մի այնպիսի աշխարհ, ուր ամեն քայլի վրա վայրենությունը ավելի ու ավելի սարսափելի էր դառնում։
Ո՞վ է ինքը, որ միջամտի Աստծո գործերին:
Թուրքերը դուրս կելլեն, այս անգամ դիակը սենյակին մեջ թողլով:
- Ո՜նց էի վացում, - ասաց նա, - ո՜նց էի վացում: Ոնց էիք մեղքս գավի՜ս…
Խմեցինք ու ծխեցինք: Ալկոհոլն արդյունավետ չէր ազդում: Ախր կարգին խմելն էլ արվեստ է:
Սիրում էինք հորս անասելի, սակայն շատ արագ սովորում էինք նրա բացակայությանը, իսկ երբ վերադառնում էր՝ ներկայությանը դժվարությամբ էինք վարժվում․․․
Դրանից են այդքան համեղ ու հյութեղ մեր արևոտ ու չոր երկրի պտուղները։
Հայրենիքի, անշուշտ, մեծն է լավը։ Ինչպես և վարունգի՝ կանաչը։ Աղջկա՝ կույսը։ Կրծքի՝ երկու հատը։ Ազգի՝ համաշխարհայինը․․․
Ես սիրում եմ նրան, ով ամաչում է, երբ որ զառը իր բախտից է բերում, և ով այդժամ հարց է տալիս՝ մի՞թե ես զառ բռնող եմ...
Սխալվում են նրանք, ովքեր մտածում են, թե մարդու կյանքում գլխավորը ճանապարհն է: Ոչ, գլխավորը`աստիճաններն են․․․